اخیرا در فضای
مجازی موبایلی، گروههایی با عناوین مختلفی تشکیل شده است که درحال نشر اطلاعات هستند.
گرچه برخی از این اطلاعات صحیح می باشد اما بسیاری از آنها نیز نادرست است و این ترکیب
درست با نادرست برای بسیاری از عموم قابل تفکیک نیست و همین باعث می شود تا برخی مغرضان
در راستای نشر اکاذیب هدفدار خود جهت ایجاد تفرقه و دستیابی به دیگر مقاصد سوء در این
فضای نامطمئن سوء استفاده کنند.
چند روزی بود که برخی از همسایه های ما از صدای بلند و عجیبی شبیه جیغ و داد یک زن یا بچه در محله –کوچه سفال1 بلوار شهیدجعفری نژاد- گله داشتند تا اینکه حدود ساعت 2 نیمه شب گذشته چنین صدای وحشتناکی از طرف کوچه، خانواده مان را از خواب بیدار کرد. البته بیدار شدن نیمه شبها بخاطر واق واق سگهای ولگرد چیزی عادی شده بود اما این صدای عجیب برایم خیلی نگران کننده بود.
چند روز پیش استاد حسن دانش مقام اول تلاوت را در مسابقات بین المللی قران کریم به خود اختصاص داد و پس از مسابقات، در محضر مقام معظم رهبری حاضر شد و تلاوت زیبای خود را اجرا کرد.
تهیه و ارائه عکس: یاسین محمدی
تصویر زیر مربوط به سفر مرحوم حجت الاسلام سید جلال یحیی زاده به حج عمره در سال 1390 می باشد.
وقتی زندگی به رسم عشق جریان می یابد، تکلیف
عاشق در بند این دنیا نمی گنجد. جانها و مالها شیفتهی معشوق می شود و عشق خدایی
می کند. زینب(س) در مجلس یزید(لعن) فرمود: لن تمحوا ذکرنا. آری یزید و یزیدیان نمی
توانند ذکر اهل بیت را از بین ببرند ولو به قیمت اجرای تمام رذالت ها تمام شود.
چهارم محرم امسال یکی از اقوام نزدیکمان فوت کرد. برای انجام مراسم ختم و هفت آنمرحوم با دست اندرکاران یکی از مهدیه های میبد صحبت کردیم. قرار شد مراسم روضه را صبح دو روز بعد در مهدیه بخوانیم. ساعت 11 فردا شب آنروز(شب قبل از برگزاری مجلس) به ما پیغام دادند که یکی از مسئولان مهدیه اجازه برگزاری مراسم را نمی دهد! به اتفاق یکی از اقوام به حضور مسئول برنامه های مهدیه رسیدیم و موضوع را جویا شدیم. صراحتا به ما گفت: "بخاطر اینکه شما نهار مراسم را از رستوران پسرم تهیه نکرده اید اجازه برگزاری را نمی دهم چونکه به ما لطمه وارد می شود"!!
بدون جواب از آنجا بیرون رفتیم اما تا منزل
همچنان در کمال تعجب بودیم! بعدا به ما گفتند این فرد برای چندمین بار است که چنین می کند.
یا حسین چقدر در بین ما سینه زنان و عزاداران غریبی!
امروز روز گرامیداشت قربانیان حوادث ترافیکی بود. همایشی با این موضوع در فرمانداری میبد برگزار شد. در این همایش آمار تکان دهنده ای از قربانیان حوادث در شهرستان میبد اعلام شد. رتبه نخست شهرستان در آمار کشته شدگان به نسبت جمعیت در استان، و نیز رتبه نخست استان در کشور، سالهاست که مسولان را به چالش کشیده است.
ظهر گرمی بود، مادری کودکش را روی دست گرفته بود و به سمت بیمارستان می دوید. دست و پاهای کودک آویزان بود و مادر ناله کنان اشک از چشمانش جاری...
داخل بیمارستان که آمد همه پزشکان و پرستاران برای نجات جانش دویدند. مادر همانجا از حال رفت، پرستاران تلاش می کردند. دقایقی که گذشت، پزشک ناراحت بیرون آمد. به طرفش رفتم تا من هم از دلبندی درآیم. پزشک خوش نداشت بلند بگوید شاید بخاطر مادرش.
سرش را پایین انداخت اما اشکهایش مرا تکان داد...
اولین بار بود که پزشکی را اینچنین متاثر می دیدم. کودک بوده است دیگر...
مانده بودند به مادرش چطور بگویند. مادر است دیگر...
کودک فقط در حال بازی لب حوض بوده. کسی به طرفش تیر نزده بود و کسی او را زیر پا له نکرده بود!
اما...
سلام بر مادران غزه و سلام بر کودکان غزه...
این تصاویر مربوط به روستای علویه جاده میبد-ندوشن می باشد
صبح امروز وقتی داشتم از خانه بیرون می رفتم تلفن همراهم زنگ خورد. راستش برخی مسائل روز کشور که از اخبار شنیده بودم منو تو فکر فرو برده بود. دلشوره ای بی جهت و بیخود برایم ایجاد شده بود؛ از گرانی های جدید پیش رو که بایست باهاش دست و پنجه نرم کنم تا نگرانی از بیت المالی که هر روز به غارت برده میشه، قاچاق سوخت میلیاردی، پرونده های مالی مفسدان، وزرای کاخ نشین و بالاخره دردسرتون ندهم برهنگی فرهنگ آقایون...!
هفته ها از طرح عمرانی بلوار قاضی میرحسین میبد می گذرد. از تعویض جایگاههای خط واحد گرفته تا تعمیر و نوسازی سنگ جدولها و هرس کردن درختان. طرحی که بسیار درخور و کاش زودتر انجام می شد. بنظر می رسد مهمترین هدف در راستای این طرح زیباسازی جهت جلب توجه و جذب توریستهای ایران گرد و جهانگرد باشد.
اما در رابطه با این موضوع چندسوال مطرح می شود. اینکه: آیا فقط بایستی دمادم ایام نوروز به یاد زیباسازی شهرمان بیافتیم؟ آیا هزینه کردن برای زیباسازی شهر فقط برای دید و بازدیدهای مسافران است؟ اگر برای شهروندان میبدی هم می باشد پس چرا فقط در همین نقطه شهر بایستی این طرحها انجام شود؟ مشاهده می شود برای سنگ جدولها و ایستگاههای خط واحد از جدیدترین سنگها و فانتزی ترین ایستگاهها استفاده می شود با این وجود آیا فرهنگ کاهگل نشینی! فقط برای شهروندان میبدی اجباری است و نبایست از طرحهای سنتی استفاده کرد؟ آیا آثار باستانی و میراث تاریخی میبد در جای جای دیگر میبد مشاهده نمی شود؟ آیا این طرحها برای کل شهر پیاده خواهد شد؟ آیا اتمام این طرحها که ظاهرا طرحهای آنچنان بزرگ و زمان بر نیستند تا چه زمانی طول خواهد کشید؟ دلیل طول کشیدن پروژه های شهرداری و ناتمام ماندن آن برای هفته ها چیست؟
